Het is een trend in hockeyland om het complex gedeeltelijk of zelfs volledig rookvrij te maken. Veel clubs worstelen met de praktische problemen en vraagstukken over individuele vrijheid die het roken met zich mee brengt. Ook Hudito denkt na over het roken. Belangrijk daarbij is dat iedereen zich welkom voelt op Hudito. Praktisch gezien zal het geheel of gedeeltelijk rookvrij maken haalbaar zijn, maar hoe ver wil je gaan?

Laten we vooropstellen dat roken slecht is voor de gezondheid. Niemand betwist dat. In een omgeving waar gesport wordt past roken niet. Het is bovendien niet alleen voor jezelf ongezond, ook de gevolgen van meeroken zijn slecht. De roker brengt daartegenin dat er wel meer zaken ongezond zijn. De uitstoot van fijnstof bijvoorbeeld. Hudito ligt langs de Kruithuisweg en daar raast veel verkeer over.

Naast de gezondheidsrisico’s is de voorbeeldfunctie van de roker voor de jeugd een belangrijk argument om het roken in te perken. Dat is natuurlijk zo. Geen puber begint met roken als hij het niet eerst leeftijdsgenoten of volwassenen ziet doen. Ik ken weinig mensen die hun eerste sigaret direct smaakvol vonden. Dit argument zou betekenen dat je het roken helemaal van het complex zou moeten weren, maar daarmee beperk je de bewegingsvrijheid van vele leden. Lastig. Rookzones in het leven roepen? Je kunt dan denken aan het overkapte gedeelte van het balkon. Het biedt rokers een gegarandeerd droge rookplek, maar waar staat de niet-rokende toeschouwer als het plenst van de regen?

In de discussie mis ik de invloed van de maatschappij op het persoonlijk leven. We leven in een vrij land, waarin mensen eigen keuzes (mogen) maken. In deze steeds intolerant wordende wereld, zijn mensen meer en meer overtuigd van hun eigen leefwijze. Wat goed is voor hen, is goed voor anderen. Dat hebben we eerder gezien bij het besluit om de alcoholleeftijd te verhogen van 16 naar 18. Alcohol is slecht voor de hersenen en dus voor pubers waarbij de hersenen in ontwikkeling zijn. Allemaal waar, maar met dit besluit ontnemen we de vrijheid van de puber én zien we de puber niet als zelfstandig denkend mens. Die puber weet heel goed wat goed is voor hem of haar. Bovendien, alles wat je verbiedt, wordt juist interessant. Hij of zij gaat experimenteren. Alcohol wordt nog steeds gedronken, maar dat gebeurt buiten het zicht van volwassenen en roekelozer dan voorheen. Men grijpt bovendien gemakkelijker naar andere middelen. Je kunt hier nog veel meer over zeggen, maar de kern is naar mijn idee: naar wat voor maatschappij wil je toe? Eén die steeds meer oplegt wat goed is voor de ander, of één waarbij mensen vrij zijn om zelf afwegingen te maken en bijdragen aan een maatschappij waarin plaats is voor iedereen. Even terug naar het roken: ik ben er nog niet helemaal uit. U wel?

Reageren?

Wessel Pil

[email protected]