Hoe ontwikkel en begeleid je hockeytalent? Belangrijke vragen in de sportwereld en jl. zaterdag stonden ze centraal tijdens het jaarlijkse hockeycongres van de KNHB. Met Hajé (bestuurslid hockey), Fréderique (secretaris van het bestuur) en Arjen (hockeytechnische man bij de jeugd) toog ik naar Utrecht en volgden we een interessant programma met als onderwerp ‘onze visie op hockey’. Sprekers als Teun de Nooijer, Max Caldas, Erben Wennemars (zie foto) en allerlei toptrainers gaven hun visie op het jeugdhockey in Nederland. Geïnspireerd keerden we huiswaarts.

Voor Hudito is het jeugdhockey één van de prioriteiten de komende jaren. We willen het niveau en het spelplezier een grote impuls geven en investeren daarin. De aanstelling van de technisch directeur en diverse veldcoördinatoren zijn daarbij belangrijke stappen. Het is zaak het hockeybeleid meer vorm te geven. Op het congres werd daar veel input voor geleverd. De focus lag daarbij wel erg op de top van de Nederlandse jeugd. Veelal werden de beste 15 clubs uit Nederland als voorbeeld gesteld. Interessant, maar voor Hudito niet zo relevant. Wij gaan ons niet spiegelen aan HCR, Amsterdam of Kampong. Veel liever richt ik me op een plaats tussen de middelgrote clubs. Hoe dat te doen?

Het is van belang dat de hockeycommissies veel over hockey praten en dat trainers, coaches en andere geïnteresseerden zich in de discussie mengen. Wat vinden we van belang? Staat het plezier voorop en komt daarna de prestatie, of is het andersom? Of kan het samen? Hoe vaak trainen we en wat trainen we dan? Wat zouden de spelers en speelsters zelf graag willen bereiken, met elkaar en individueel? Wanneer en hoe selecteren we?

Het gaat te ver om over op al die vragen nu een antwoord te hebben. Die ga ik ook niet geven. Wel wil ik graag kwijt dat bij mij als jeugdspeler het plezier altijd voor op stond en dat dit vandaag de dag niet is veranderd. Of je nu landelijke jeugd speelt of in de 2^e klasse: maak lol. Voor jezelf én met elkaar. Coaches en ouders zouden dat wat meer in het oog kunnen houden en de druk om te presteren misschien niet te hoog moeten leggen. Laat de kinderen zelf bepalen welke druk ze zich willen opleggen.

Tot slot toch één punt van discussie waarbij ik graag stelling neem: het 3^e trainingsmoment. Dit jaar zijn we daar in de jeugd mee gestart. Het extra moment is ingevuld met hockeytraining. Logisch zou je zeggen, maar je zou ook een andere weg kunnen inslaan. Niet alleen de hockeymens moet ontwikkeld worden maar de gehele sporter én teamspeler. Gebruik bij het 3^e moment nu eens niet de hockeystick, maar werk 4 blokken in een jaar af waarbij je 4 andere disciplines ontwikkelt. Denk aan: teambuilding (survivaltochten), mentale weerbaarheid (concentratietraining), fysieke ontwikkeling (doe een andere sport)  en …? Is dat iets waar we ons als Hudito mee kunnen onderscheiden?

Wessel Pil

[email protected]