Zittend op een barkruk, benen over elkaar heen geslagen, in de ene hand een sjekkie, in de andere een glas bier en luid lachend; voor vele Hudito’ers zal dat een bekend beeld van Cor zijn. Cor Lamain overleed jl. zondag 21 april aan de gevolgen van kanker. Die ziekte had hij al jaren en de laatste maanden ging hij snel achteruit. Cor is 64 jaar geworden.

In 1991 kwam Cor bij Hudito hockeyen. Hij had daarvoor gehockeyd in Limburg en bij studentenclub Apeliotes in Nijmegen. Een aanwinst bleek Cor al gauw. Binnen de lijnen vaak als linksachter van teams als Heren 6.7, maar vooral daarbuiten. Cor hield van de gezelligheid op Hudito en was vaak één van de laatste die op zondag het clubhuis afsloot. Dan ging hij regelmatig nog met Hudito-vrienden de stad in om ergens te eten.

Hockeyen deed hij lange tijd bij de veteranen en toen het lichamelijk allemaal wat zwaarder werd, werd hij lid van het trimteam op de zondagochtend. Hij kwam echter altijd op zondagmiddag bij diverse teams kijken. Van zijn oude team Heren VetL bezocht hij zelfs de uitwedstrijden. Geen club was daarbij te ver: Cor reed er naartoe op zijn fiets. In de laatste dagen voor zijn overlijden was hij nog goed op de hoogte van hoe de verschillende teams van Hudito ervoor stonden. Dat H45-2 na de winterstop alles won deed hij af als ‘ja, dat is logisch. Ze spelen nu in de laagste klasse’. Typisch Cor: hij wist alles precies en kon dat haarfijn formuleren.

Cor zette zich ook buiten de lijnen volop in voor de club. Hij werd actief lid van de scheidsrechterscommissie en floot wedstrijden op zaterdag en zondag. Het fluiten deed hem dusdanig veel plezier dat hij zich aanmeldde als bondsscheidsrechter. Verder was hij onder meer wedstrijdsecretaris zaal en veld en bestuurslid recreatiehockey. Dat laatste deed hij zes jaar (2007-2013) waarbij Cor altijd de belangen van het breedtehockey scherp in de gaten hield. Voor al zijn vrijwilligerswerk werd Cor in 1998 benoemd tot Lid van Verdienste.

Rond de eeuwwisseling leidde Cor de Hudito Happy Hockeydays als voorzitter. Dat ging met strakke hand, want Cor hield ervan om dingen goed te organiseren. Je kon Cor zelden op een foutje betrappen. Overal had hij over nagedacht en problemen werden aangepakt. Tijdens zijn voorzitterschap van de HHH in 2001 deed Glourious Gloucester voor het eerst mee. Denis en Jerry ontmoetten op Hudito als eerste Cor en hadden direct door: dit is een gentleman en fijne man om een biertje mee te drinken. Het was het begin van een levenslange vriendschap met tegenbezoeken aan Gloucester.

Hoogtepunt was vele jaren de trip met touringteam Detour. Het team vertrok in twee busjes ieder jaar rond Pasen voor een week hockey, wandelen (want je ging met Cor op vakantie) en veel plezier maken. Engeland was de vaste bestemming. In dit team maakte Cor vrienden voor het leven en vele Detour-leden zochten Cor de afgelopen week op. Oude herinneringen werden opgehaald en Cor wist nog precies waar ze ieder jaar in Engeland geweest waren.

Cor was een man van principes. Aan zijn sjekkie mocht niemand komen. Toen het rookbeleid werd ingevoerd en je op zaterdag niet meer mocht roken, op zondag alleen op het balkon, weigerde Cor te komen. Na een lang gesprek ging hij overstag en liet zich weer veelvuldig op Hudito zien. Hij rookte lekker door op het balkon, want hij wilde zich niet alle gezelligheid en vriendschappen laten afpakken.

In Cor verliest Hudito een bijzonder mens. Enorm betrokken, loyaal, vriendelijk en opgewekt, altijd vasthoudend aan zijn principes. Van zijn aanstekelijke lach werd je spontaan vrolijk. We wensen zijn familie en vele Hudito-vrienden veel sterkte toe.

Namens het bestuur van Hudito, 

Wessel Pil – oud-voorzitter van Hudito